بـــرای تصـــاحبت نمـــی جنگـــم!
احاطـــه ات نمی کنـــم تـــا مـــال مـــن شـــوی!
بـــا رقیـــبان نمی جنگـــم!
عشـــق تملـــک نیـــست ، تعلـــق است!
ولـــی اگـــر بیایـــی و بمانـــی ، بـــرای بـــا تـــو مانـــدن ، بـــا دنیـــا می جنـــگم . . .

عاشقم، اهل همین کوچه ی بن بست کناری
که تو از پنجره اش پای به قلب من دیوانه نهادی

من کجا؟ عشق کجا؟ طاقت آغاز کجا؟
تو به لبخند و نگاهی... من دیوانه به آهی...
بنشستیم، تو در قلب و من خسته به چاهی
گنه از کیست؟
از آن پنجره ی باز؟
از آن لحظه ی آغاز؟
از آن چشم گنه کار؟
از آن لحظه ی دیدار؟
کاش می شد گنه پنجره و لحظه و چشمت، همه بر دوش بگیرم
جای آن یک شب مهتاب، تو را تنگ در آغوش بگیرم...